Historia
Korzenie i początki
Choć korzenie pierwszego klubu założonego w Almerii - Almería Foot-Ball Club – sięgają roku 1909, to jednak jutrzejsi rywale Valencii tak długą historią oficjalnie się nie szczycą – za początek klubu uznaje się rok 1989, kiedy to zarejestrowany zostaje klub Almeria CF. Aktualna nazwa – Union Deportivo Almeria – obowiązuje jednak od roku 2001, kiedy to z rozgrywek oficjalnie wycofał się Club Polideportiva Almeria, a część jego kadry i działaczy zasiliła szeregi lokalnego rywala, tworząc nowy, jedyny klub z miasta – UD Almerię.
Nieudane lata dziewięćdziesiąte
W regionalnych rozgrywkach Almeria CF uczestniczyła przez 3 sezony, aby w 1992 roku uzyskać awans do Terceta Division. Pierwszy sezon spędzony w rozgrywkach czwartego stopnia zakończył się awansem do Segunda Division B. Awans na zaplecze hiszpańskiej ekstraklasy znowu dokonał się bardzo szybko – już w drugim sezonie. Kolejne dwa lata nie były jednak tak udane, jak wcześniejsze – Almeria w 1997 roku znowu spada do Segunda B, a pomimo sporego potencjału i stosunkowo silnej kadry, klubowi z Almerii nie udało się wrócić do Segunda. Sprawy szły coraz gorzej, a rok 1999 to kolejna degradacja i ponowna przygoda z Terceta Division.
Przełom, stabilizacja i upragniony awans
Sezon ten był jednak momentem przełomowym w krótkiej i burzliwej historii klubu – 2000 rok to awans do Segunda B. Nowi ludzie, nowa nazwa klubu, nowi kibice i nowe cele – efekt zmian z 2001 roku – przynoszą jeszcze lepsze efekty. Almeria awansuje do Segunda w 2002r., a w kolejnych latach zajmuje bezpieczne pozycje w lidze, choć rokrocznie uznawana jest za jednego z głównych kandydatów do degradacji. Po 3 latach walki raczej o ligowy byt, Almeria zajmuje wysoką lokatę w lidze, a do upragnionego awansu zabrakło już bardzo niewiele. Marzenia o najwyższym poziomie rozgrywek spełniają się ostatecznie po 5 latach ciągłej gry w Segunda i 19 maja 2007r. Almeria oficjalnie zapewnia sobie udział w Primera, dzięki punktowej przewadze, na 4 kolejki przed końcem sezonu. Historyczny awans dokonał się pod wodzą obecnego szkoleniowca Valencii – Unaia Emery’ego.
Sukcesy Emery'ego
W sezonie 2007/08 Almeria dała się poznać jako zespół grający przyjemny dla oka, ofensywny futbol, a pomimo braku głośniejszych nazwisk w składzie, drużyna niemal do końca walczyła o udział w europejskich pucharach. Rewelacja rozgrywek zwycięsko potrafiła m.in. dzięki konsekwentnej grze w ofensywie rozbić wicemistrza kraju – Villarreal, a oczy działaczy wielu klubów zwróciły się w kierunku człowieka odpowiedzialnego za sukcesy drużyny – Unaia Emery’ego. Z kilku ofert wybrał tę z Valencii, szybko zyskując sobie uznanie i sympatię kibiców, postrzegających swego trenera jako „nowego Beniteza”.
Arconada i Hugo Sanchez
Następcą Emery'ego został Gonzalo Arconada, były trener Numancii. Po świetnym początku Almeria systematycznie spadała w ligowej tabeli, a Arconada nie dotrwał na stanowisku nawet do końca roku kalendarzowego - 22 grudnia zastąpił go Hugo Sanchez, była gwiazda Realu Madryt. Meksykanin zdołał wywalczyć bezpieczną pozycję w środku tabeli.
W obecnuym sezonie Almeria radzi sobie całkiem przyzwoicie - po siedmiu kolejkach zajmuje 11. pozycję, z dziewięcioma punktami na koncie, dzięki zwycięstwom nad Getafe i Malagą oraz remisami z Racingiem, Atletico i Valladolid.
Kalendarium
1989: założenie Almerii Club de Futbol
1994/95: występy w Segunda Division
1996: zmiany w strukturach klubu – Guillermo Blanes del Águila zostaje prezydentem oraz największym udziałowcem świeżo powstałej spółki
2001: 28 czerwca 2001 następuje zmiana nazwy na Unio Deportiva Almeria, a klub staje się jedynym reprezentantem miasta, po wycofaniu z rozgrywek Polideportiva Almeria
2002: UD Almeria uzyskuje awans do Segunda Division.
2003: Alfonso García Gabarrón kupuje udziały Guillermo Blanesa del Águili, stając się nowym prezydentem i nowym właścicielem największego pakietu akcji
2004: Otwarcie nowego stadionu - Estadio de los Juegos Mediterráneos.
2007: Historyczny awans do Primera Division – po zwycięstwie 3-1 nad SD Ponferradina, 19 maja 2007r, Almeria zapewnia sobie udział w rozgrywkach hiszpańskiej ekstraklasy.
Statystyki:
Sezonów w 1ª: 3 (licząc obecny)
Sezonów w 2ª: 7
Sezonów w 2ªB: 6
Sezonów w 3ª: 2
Najlepsze miejsce w historii: 2 (Segunda Division, sezon 2006/07)
Największe zwycięstwo: Almeria – Xerez 6:0
Największa porażka: Almeria – Ferrol 1:6
Zespół rezerw: Almeria B
Almeria B została założona w 2001 roku jako zespół rezerw UD Almerii. Od ośmiu sezonów frużyna gra w IX Grupie Terceta Division. Poprzedni sezon był najlepszym w jej historii - zajęła drugie miejsce w końcowej tabeli. Swoje mecze Almeria B rozgrywa na Estadio Municipal Juan Rojas. Stadion posiada ponad 5500 miejsc siedzących.
Aktualny skład:
Bramkarze: Álvaro Jesus Garcia | Alberto Rodriguez
Obrońcy: Gonzalo Barroso | Angel Trujillo | Alberto Martin | Baltasar Rigo | Antonio Cobos | Alvaro Vizcaino |
Pomocnicy: 'Chico' Diaz | Jose Galan | Jesus Rubio | Ismael Gil | Sufian Mimun | Hugo Lopez | 'Kike' Marquez
Napastnicy: 'Baby' Fernandez | Nikita Andreev | Joaquin 'Quini' Alfaro
Sztab szkoleniowy: Constantin Galca (trener) | Joseba Ituarte Goenga (drugi trener) | Sergio Pardo Carrillo (przygotowanie fizyczne) | Miguel Angel Muro Lobelles | Oscar Vargas Cesar | Jesus Padilla Belmonte
Stadion: Estadio de los Juegos Mediterráneos
Estadio de los Juegos Mediterráneos to główny stadion rozgrywanych w 2005r. w Almerii XV Igrzysk Morza Śródziemnego, na których organizację przeznaczono 21 mln euro. Nowoczesny obiekt zdolny jest pomieścić niecałe 15 tysięcy widzów. UD Almeria posiada od miasta zgodę na wyłączność użytkowania obiektu, na którym rozgrywa swoje spotkania a także przeprowadza treningi.
Boisko na Juegos Mediterraneos posiada wymiary 105x68 metrów, a stadion może pomieścić 22.000 widzów.
Miasto udostępnia klubowi także Campo Municipal Juan Rojas, gdzie swoje spotkania rozgrywa Almeria B.
Kadra:
Bramkarze:
1 Diego Alves | 13 Esteban Ruiz
Obrońcy:
2 Hernan Pallerano | 3 Guilherme | 4 Chicho | 6 Cisma | 16 Michel Macedo | 18 Acasiete
Pomocnicy:
7 Nieto | 8 Crusat | 10 Jose Ortiz | 14 Alex Quillo | 15 Corona | 17 Juan Ortiz | 19 M'Bami | 22 Fabian Vargas | 23 Fernando Soriano | 25 Hernan Bernardello | 25 Leonardo Borzani
Napastnicy:
5 Kalu Uche | 9 Esteban Solari | 11 Pablo Piatti | 20 Henok Goitom | 21 David Rodriguez
Transfery:
Przybyli:
Kupieni:Fabián Vargas (Boca Juniors) | Goitom (Murcia) | Bernardello (Newell’s Old Boys) | Alex Quillo (Atletico B)
Koniec wypożyczenia:David Rodríguez (Celta) | Natalio (Córdoba)
Odeszli:
Sprzedani:Mané (Getafe) | Negredo (Real Madrid) | Bruno (Valencia) | Iriney (Betis) | Juanito (Malaga) | Julio Alvarez (Mallorca)
Wypożyczeni:Carlos García (Betis) | Natalio (Murcia)
Poważne osłabienia spotkały Almerię w letnim okienku transferowym: Real odkupił bramkostrzelnego Negredo, by później sprzedać go z zyskiem Sevilli, do Betisu, a następnie Valencii przeszedł Bruno - filar defensywy, Mallorcę wybrał niemłody już, ale ciągle znakomity Julio Alvarez. Spektakularnych nabyktów nie było,ciągle jednak w składzie znajduje się sporo piłkarzy gwarantujących bezpieczną pozycję w lidze.
Trener: Hugo Sanchez
Była gwiazda Atletico i Realu Madryt (ponad 200 bramek w obydwu klubach), kolekcjoner wielu tytułów, zarówno drużynowych (m.in. pięciokrotne zwycięstwo La Liga) oraz indywidualnych - Złoty But - najlepszy strzelec Europy w sezonie 1989/90. Karierę trenerską zaczynał w ojczyźnie - Meksyku. Pierwszym klubem był UNAM Pumas (2000-05), trenował też Club Necaxa, a w 2006 roku został trenerem reprezentacji Meksyku. 23 grudnia podpisał kontrakt z Almerią. W pierwszym sezonie spisał się zadowalająco, więc władze Almerii nie myślały o zmianie szkoleniowca.
Asystenci: Sergio Egea Rueda (drugi trener) | Angel Ferez Crespo (trener bramkarzy) | Eduardo Pons Alcala (przygotowanie fizyczne) | Pepe Moralles (asystent techniczny)
Taktyka
Nawet mimo braku Negredo najgroźniej prezentuje się ofensywa Almerii. W ataku biegać ma szybki i zwinny Kalu Uche, znany polskim kibicom piłki nożnej z występów w Wiśle Kraków. Nigeryjczyk potrafi strzelać zarówno głową jak i nogą, ale w tym sezonie brakuje mu skuteczności. Na koncie ma dopiero jedną bramkę, choć w samym spotkaniu z Getafe powinien zaliczyć hattricka. Jeśli jednak trafi na swój dzień, obrońcy Valencii mogą mieć z nim nie lada problem.
Wspierać Uche będzie przede wszystkim Pablo Piatti, kolejna filigranowa perełka argentyńskiego futbolu. Dobry drybler, sprinter i precyzyjny strzelec, młody, zwinny i błyskotliwy. Atletico Madryt już wie, że bramki potrafi strzelać seriami. Obok Pablo zagrają Crusat i Ortiz - jeden bardziej agresywny i pracowity od drugiego. Crusat może nie straszy posturą, ale moógłby bez chwili odpoczynku biegać pełne 90. minut, nawet gdyby cały zespół rywala grał z nim "w dziada".
Środek pomocy mają dziś utworzyć MBami i Bernendello. Pierwszy z nich powinien bardziej skupić się na grze defensywnej, zaś Bernendello częściej powinien wspierać kolegów z formacji ofensywnych.
Boki obrony utworzą Cisma i Macedo, środek - Chico i Acasiete. Cała formacja wydaje się dość dobrze zorganizowana, środkowi obrońcy nie ustępują w główkowych pojedynkach i tworzą ciekawe zestawienie młodości (Chico) z doświadczeniem (Acasiete). Almeria zagra dziś pewnie ostrym pressingiem, dlatego łatwości w forsowaniu kolejnych formacji nie powinniśmy się dziś spodziewać. A jeśli nawet, to w bramce stanie nie lada ekspert - Diego Alves to prawdziwa gwiazda Almerii. 24-latek niemal od samego początku w Primera zachwycał - w pierwszym swoim sezonie zanotował nawet serię 700. minut bez straty bramki. Refleks, skoczność i pewność w podejmowaniu decyzji czynią z niego bramkarza światowej klasy.
66' Pepelu (k.)