sonda
VCF.pl - Strona Główna
Panel użytkownika załóż konto przypomnienie hasła
RSS RSS 

PREZENTACJA RYWALA: Racing Santander

Oficjalne nazwy

Santander Racing Club (1913-1914)

Real Santander Racing Club (1914-1931)

Racing Club de Santander (1931-1939)

Real Santander Sociedad Deportiva (1939-1973)

Real Racing Club de Santander (od 1973)

Historia

Nowy klub w Santander

3 lutego 1913 roku piłkarze Racingu, na oczach garstki widzów zafascynowanych nowym sportem, rozgrywają swoje pierwsze spotkanie, przegrywając z lokalnym rywalem – Strong Santander – 1-2. Oficjalna rejestracja klubu odbyła się cztery miesiące później - 14 czerwca, a nowy zespół występował pod nazwą "Santander Racing Club". W pierwszych latach istnienia Racing z niezłym powodzeniem występował w prowincjonalnych rozgrywkach i pucharach, co dało mu szansę udziału w zawodach wyższego szczebla – lidze Federacji Północnej. W tych rozgrywkach, w pierwszym swym sezonie kantabryjski klub zajął drugą pozycję, wyprzedzając m.in. Athletic Bilbao.

Wicemistrzostwo kraju

<>W kolejnych latach klub z Santander z niezłymi wynikami startowała w zmieniających się i niestabilnych rozgrywkach, kilkukrotnie wygrywając różnego typu puchary i ligi. W 1928r. przyszedł wreszcie czas rozpoczęcia ogólnokrajowych rozgrywek, a pokonując w skomplikowanym procesie eliminacji m.in. Betis oraz Valencię, Racing Santander wywalczył udział w elitarnej Primera Division. Za najlepszy rok w historii Racingu uchodzi sezon 1930/31, kiedy to drużyna prowadzona przez angielskiego szkoleniowca Firtha Nottinghama uplasowała się na drugiej pozycji, przegrywając mistrzostwo kraju różnicą bramek z Athletic Bilbao.

Przeciętność i odbudowa

Wojna domowa rozbiła Racing. Piłkarze wyjeżdżali z kraju, zmieniali kluby, niektórzy zginęli w czasie bratobójczych walk. Ligę wznowiono w sezonie 1939/40, a osłabiony Racing sezon skończył relegacją do Segunda Division, co zapoczątkowało prawdziwie chude lata w historii klubu. Kilkukrotnie przyszło Racingowi występować nawet w Terceta Division, choć nigdy nie zadomawiał się tam na dłużej. Za wyjątek w tym czasie uznać można sezon 1949/50, kiedy Racing tryumfował w Segunda Division, zdobywając w 30 meczach aż 99 bramek.

Kolejne dekady nie przynosiły stabilizacji - Racing oscylował pomiędzy Primera a Terceta Division, najczęściej występując w drugiej lidze. Dopiero rok 1992, który zapoczątkował kolejną dobrą epokę w historii klubu. Racing utrzymywał się w lidze do sezonu 2000/01, stanowiąc wcześniej siłę, z którą liczyć musieli się nawet najlepsi. Był to czas gry Salvy Bellesty, tryumfatora klasyfikacji Trofeo Pichichi z 2000 roku, który wespół z rewelacyjnym wówczas Pedro Munitisem stanowił część kadry Hiszpanii na Euro 2000.

Stabilizacja i współczesność

Po spadku z Primera Division w 2001r. i fatalnym początku sezonu w rozgrywkach drugiej ligi, Racing ostatecznie powraca do Primera, gdzie występuje do dzisiaj. Przez kolejne lata zespół raczej walczy o ligowy byt, aniżeli o trofea. Sytuację zmienia w 2007 roku trener Marcelino Garcia Toral, a prowadzony przez niego Racing, któremu wróżono kolejny ciężki sezon zmagań o utrzymanie w lidze, staje się rewelacją ligi, zajmując ostatecznie szóstą pozycję, dającą prawo udziało w Pucharze UEFA. Po wspaniałym sezonie Marcelino postanowił Racing opuścić. Prowadził negocjacje z kilkoma klubami – w tym również z Valencią – ale ostatecznie wylądował w Realu Saragossa. Część fachowców nie kryła zdziwienia, że Marcelino zostawił grający w europejskich pucharach Racing i objął drugoligową Saragossę.

Następcą Marcelino został młody, 40-letni Juan Ramon Lopez Muniz, który parę tygodni przedtem zdołał wprowadzić Malagę do Primera Division. Co ciekawe, to nie Racing, a były zespół Lopeza Muniza - Malaga - prowadzona przez Antonio Tapię Floresa, stała się rewelacją rozgrywek w sezonie 2008/09. Po przeciętnym sezonie w Racingu (czwarte miejsce w grupie Pucharu UEFA i 12 w lidze) Lopez Muniz wrócił do Malagi, opuszczonej przez Tapię Floresa na rzecz Betisu, a trenerem Racingu został Juan Carlos Mandiá, były trener m.in. Hercules i Realu Madryt Castilla.

Racing pod wodzą Mandii zawodził. Po ligowej przegranej z Athletic Bilbao w 10 kolejce sezonu prezydent Francisco Pernia powierzył swój zespół Miguelowi Angelowi Portugalowi, ale pod wodzą nowego trenera zespół radzi sobie tylko nieznacznie lepiej - w 15 kolejkach zdobył 15 punktów, głównie w meczach wyjazdowych.

Statystyki:

Sezonów w 1ª: 41 (wliczając obecny)

Sezonów w 2ª: 32

Sezonów w 2ªB: 1

Sezonów w 3ª: 4

Najlepsze miejsce w lidze: 2 (1930/31)

Najlepszy występ w Pucharze Króla: półfinał (2008)

Najgorsze miejsce w lidze: 19 (2000/01)

Miejsce w Tabeli Wszechczasów: 14 (dane na zakończenie sezonu 2008/09)

Zespół rezerw: Racing B

Obecny Racing Santander B wywodzi się z założonego w 1927r. Rayo Cantabria. W roku 1992, w czasie przemiany Racingu Santander w Sportową Spółkę Akcyjną, Rayo Cantabria zmieniło nazwę na Racing B i stało się oficjalnym zespołem rezerw najważniejszej kantabryjskiej drużyny. W sezonie 2007/08 Racing B wywalczył awans do Segunda B.

Po świetnym starcie - 14 punktach w 6 kolejkach - Racing B dopadło załamanie formy, a zespół aktualnie znajduje się w strefie spadkowej.

Swoje mecze Racing B rozgrywa na Campos de Sport del Sardinero, zdolnym pomieścić ponad 20.000 widzów, lub na znacznie mniejszym Instalaciones de la Albericia, gdzie mecze może oglądać około tysiąc osób.

Aktualny skład:

Bramkarze: Marc Martínez Aranda | Pablo Gómez Fernández

Obrońcy: Alberto Delgado Quintana | Álvaro González Soberón | Borja García Santamaría | Fernando Fuentevilla Landeras | Gonzalo Herrero Agüeros | José A. Picón Sedano | Juan Luis Cortijo | Osmar Barba

Pomocnicy: Alberto Guitián Ceballos | Borja Docal Saiz | Daniel Álvarez | Eneko Rubio Hernández | Juan García Gándara | Luis Manuel Villa

Napastnicy: Fernando Fernández Rivas | José Luis Reyes Sánchez | José María Gutiérrez Tagle | Oriol Santos Ferrés | Raúl Martín del Campo | Roberto Cano Santisteban

Sztab szkoleniowy:

Trener: José Luis San Miguel Ruiz

Drugi trener: Javier Roncal Puertas

Przygotowanie fizyczne: Adolfo Mayordomo Cardín

Trener bramkarzy: Francisco Javier Pinillos

Koordynator innych kategorii wiekowych: Isaac Gutiérrez Pérez

Przygotowanie fizyczne: Manuel Ruiz Cueli

Szef służb medycznych: Javier Ceballos

Fizjoterapeuta: José Manuel Mantecón Aparicio

Fizjoterapeuta: Diego Romaña García

Pełnomocnik ds. wyposażenia:Rubén Fernández Cayuso

Delegat: César Salceda Gómez

Psycholog: Milagros Estrada Sainz

Stadion: Estadio El Sardinero

Inauguracja stadionu odbyła się w 1988r. podczas towarzyskiego spotkania Everton – Real Madryt, zorganizowanego przez ówczesnego burmistrza Santander – Manuela Huertę. Stadion posiada 22.124 miejsc siedzących, zgromadzonych w 5 trybunach. Obiekt jest własnością Zgromadzenia Santander, a poza spotkaniami Racingu odbywają się tam mecze reprezentacji Kantabrii. Na tym stadionie trzykrotnie występowała też reprezentacja Hiszpanii, ostatni raz w czasie eliminacji do Mistrzostw Świata z 2006r.

Kadra:

Sezon 2009/10

Bramkarze:

13 Tono | 31 Mario Fernandez | 1 Coltorti

Obrońcy:

3 Oriol | 22 Moraton | 14 Pinillos | 5 Christian Fernandez | 19 Marc Terrejon | 12 Moris | 20 Sepsi | 6 Crespo | 2 Henrique

Pomocnicy:

17 Arana | 4 Lacen | 8 Colsa | 11 Oscar Serrano | 18 Edu Bedia | 23 Toni Moral | 27 Sergio Canales | 21 Pape Diop

Napastnicy:

24 Luis Garcia | 7 Tchite | 10 Minitis | 9 Bolado | 15 Xisco

Transfery:

Letnie okienko transferowe

Przybyli:

Kupieni: Arana 600K € (Castellón) | Torrejón 1,5M € (Espanyol) | Pape Diop 1,5M € (Nàstic) | Alex Geijo 1,8M € (Levante) | Luis García 0 € (At. Madrid)

Wypożyczeni: Crespo 500K € (Sevilla) | Morris (Panathinaikos) | Sepsi (Benfica) | Henrique (Barcelona) | Xisco (Newcastle)

Koniec wypożyczenia: Vitolo (Aris Salónica) | Iván Bolado (Elche) | Smolarek (Bolton) | Juanjo (Alavés) | Brian Sarmiento (Xerez) | Jonathan Valle (Ponferradina) | Cristian Portilla (Ponferradina) | Ismodes (Eibar)

Odeszli:

Sprzedani: Vitolo (PAOK Salónica) | Luis Fernández | Marcano 6M € (Villarreal) | Jonathan Valle (Castellón) | Cristian Portilla (Sporting) | Smolarek

Wypożyczeni: Gonçalves (Vitoria Guimaraes) | Ismodes (Sporting Cristal) | Brian Sarmiento (Girona) | Juanjo (Córdoba)

Koniec wypożyczenia: Garay (Real Madrid) | Jonathan Pereira (Villarreal) | Valera (At. Madrid) | Luccin (Zaragoza) | Zigic (Valencia)

Zimowe okienko transferowe

Przybyli:

Kupieni: Ivan Bolado

Odeszli:

Sprzedani: Geijo (Udinese), Mario Ortiz (Castellón), Ze Antonio

Trener: Miguel Angel Portugal

Były piłkarz m.in. Realu Madryt, który nigdy nie zrobił wielkiej kariery. Spędzał czas w drugorzędnych klubach lub na wypożyczeniach. Po zakończeniu piłkarskiej kariery, pracował m.in. jako trener drugiego zespołu Realu Madryt. W 1999 roku objął FC Toledo, ale błyskawicznie pożegnał się z posadą. W 2006 roku zastąpił Juana Ramona Lopeza Caro na stanowisku trenera Racingu, a prowadzony przez niego zespół zakończył sezon na 10. miejscu. Następnie pracował jako dyrektor techniczny w Realu Madryt, a po dymisji trenera Schustera spekulowano, że Portugal zostanie tymczasowym trenerem pierwszej drużyny Królewskich. Ostatecznie stanowisko to otrzymał Juande Ramos, a Portugal na wzowienie kariery trenerskiej czekał do października 2009 roku, kiedy objął wakującą posadę po Carlosie Mandii.

Prowadzony przez niego Racing nie zachwyca w meczach na El Sardinero, ale zdołał zwyciężyć w kilku trudnych wyjazdach - m.in. w Sewilli i Gijon.