Historia
9 października 1264 roku - w czasach Rekonkwisty - Królewstwo Kastylii wydarło przygraniczne miasto Xerez z rąk muzumanów. Zgodnie z ówczesnymi zasadami języka, nazwę miasta zapisywano przez "X" (wymawowa obowiązywała taka jak współcześnie - 'herez'). Xerez leżało odtąd na granicy Kastylii z Królestwem Grenady i wielokrotnie przechodziło z rąk do rąk podczas długoletnich walk. Stąd w nazwie miasta pojawiło się "de la Frontera" - z hiszpańskiego "na granicy". W 1492 roku, po zdobyciu Grenady, Xerez de la Frontera przestało być miastem przygranicznym, ale nie zmieniło zmieniło swej nazwy. Z biegiem lat, zachodzące w języku hiszpańskim zmiany spowodowały przejście literki "X" w "J" i andaluzyjskie miejscowośc zaczęto zapisywać jako "Jerez de la Frontera".
W 1907 roku (lub 1911 - jak podają inne źródła) w Jerez założono pierwszy klub piłkarski, który w nazwie nawiązywał do średniowiecznej wersji nazwy miasta - Xerez. Klub nie przetrwał próby czasu, ale w 1947 roku założony został kolejny, który miał kontynuować tradycję swojego poprzednika występując pod taką samą nazwą. Założone w 1947 roku Xerez 62 lata później zadebiutowało w Primera Division, a dzisiaj zagra historyczny, pierwszy mecz z Valencią w ramach rozgrywek Primera Division.
Początki futbolu w Jerez de la Frontera sięgają lat 70-tych XIX wieku. Wszystko dzięki produkcji miejscowego wina jerez, które pod nazwą "Cherry" masowo eksprotowano do Anglii - kolebki futbolu. Pierwszego listopada 1870 roku w dzienniku El Progreso pojawiła się informacja o planowanym w mieście turnieju krykieta. Po nim - według informacji prasowej - miał odbyć się mecz fanów nowego sportu - "foot-ballu". W innych publikacjach - z 1876 czy 1884 roku - można przeczytać o załogach angielskich statków handlowych, które miały zagrać w "nowy sport dziwnych linii i skomplikowanych obcych słów". W kolejnych latach mówi sie o istnieniu "Sociedad de football" w Jerez, ale ta nieformalna grupa nie zyskała zbyt wielkiego rozgłosu. Bardziej jasny przekaz pojawia się w 1887 roku - prasa doniosła, że lokalni pasjonaci futbolu rozegrali towarzyski mecz z załogą angielskiego statku. Rozgrywkę sponsorowali gospodarze.
W pierwszej dekadzie XX wieku powstały pierwsze kluby. W 1907 roku Sir Thomas Spencer, pracownik winnicy William & Humbert, został założycielem, kapitanem i prezydentem Sociedad Jerez Foot-Ball Club. Początkowo zespół grał w białych strojach, po kilku latach w niebiesko-białych. Później powstają następne kluby: "Racing Jerezano", Fortuna Foot-Ball Club, Jerez Balompié, España-Mundo Nuevo F.C.. Najważniejszym pozostawało jednak "Sociedad Jerez Foot-Ball Club", które zaczęto nazywać Xerez Club. W następnych latach zespół ten połączył się z Fortuną. W 1933 roku zmieniono nazwę na Xerez Fútbol Club, a zespół święcił pierwsze sukcesy - dotarł do ćwierćfinału Pucharu Króla, gdzie zmierzył się z Realem Madryt.
W 1942 roku założono Club Deportivo Jerez, filialny zespół Xerez FC. Obydwie ekipy dzieliły wspólny stadion i personel. Z powodu problemów ekonomicznych i sportowych w 1946 roku zlikwidowano Xerez FC, a spadkobiercą tradycji, stadionu i kibiców miała być była drużyna rezerw. Początkowo pozostawia nazwę Jerez Club Deportivo, a w sierpniu 1963 roku zmienia ją na Xerez Fútbol Club, nawiązując do poprzednika oraz średniowiecznej nazwy miasta odbitego z rąk muzułmanów. Obecnie istniejący klub za datę swojego założenia uważa rok 1947, choć równie dobrze mógłby sięgać korzeniami nawet do XIX wieku - w tamtym czasie fuzje, upadki i fundacje klubów były dość często spotykane.
Lata pięćdziesiąte określane są jako złota epoka w historii klubu. Xerez awansuje do Segunda Division (1953/54) i spędza tam pięć kolejnych sezonów. W tym czasie zostaje rozegrana pierwsza edycja Trofeo de la vendimia (Puchar zbiorów wina), a w pierwszą edycję (1952) wygrywa Barcelona 6-3. W tamtej dekadzie Xerez dwukrotnie wygyrwało rozgrywki Terceta Division. Następne dziesięciolecie to głównie walka w Terceta i próba dłuższego zadomowienia się w Segunda Division. W tym czasie, jak już było wspominane, wrócono do historycznej nazwy Xerez.
W połowie lat siedemdziesiątych utworzono ligę Segunda B, a zdegradowane z Segunda Division Xerez trafiło właśnie do tej ligi w pierwszym sezonie jej istnienia. W latach osiemdziesiątych Xerez dwukrotnie wygrywało rozgrywki w Segunda B i dwukrotnie awansowało do Segunda, ale dwukrotnie szybko powracało do niższej kategorii. Pod koniec dekady zbudowano Estadio Municipal de Chapín. W latach dziewięćdziesiątych Xerez stało się spółką akcyjną i z rąk socios trafiło do akcjonariuszy.
Informacje
Sezonów w Primera: 1
Sezonów Segunda: 22
Sezonów w Terceta: 21
Najlepsze miejsce w lidze: 1. (Segunda Division 2008/09)
Najgorsze miejsce w lidze: 21. (Segunda Division 1997/98)
Najlepszy strzelec: Agar - 90 bramek (1947-54)
Najwięcej rozegranych meczów: Vicente Moreno - 358 (od 2000/01)
Socios: 16.000 abonamentów
Firma sportowa: Legea
Barwy: niebieski i biały
Stadion:
Oddany do użytku w 19888 roku Estadio Municipal de Chapín może pomieścić około 20.000 widzów. Stadion charakteruzyje lekkoatletyczna bieżnia, która oddala trybuny od murawy i przeszkadza w tworzeniu specyficznej atmosfery. Władze klubu planują podniesienie części trybun i zabudowanie bieżni, ale nie wiadomo kiedy plany będą mogły zostać zrealizowane.
Kadra
Bramkarze:
1 Chema | 13 Renan | 30 Toni
Obrońcy:
2 Redondo | 3 Mendoza | 5 Leandro | 7 Francis | 18 David Prieto | 22 Maried | 23 Aythami |
Pomocnicy:
4 Alex B. | 6 Moreno | 10 Viqueira | 11 Momo | 14 Victor Sanchez | 15 Orellana | 16 Armenteros | 19 Carlos Calvo | 20 Abel | 24 Keita
Napastnicy:
8 Antonito | 9 Mario Bermejo | 17 Michel | 21 Maldonado
Transfery
Przybyli:
Kupieni: Armenteros (Sevilla At.) | Maldonado (Atlante)
Wypożyczeni: Renan (Valencia) | Gioda (Independiente) | Aythami (Deportivo) | Víctor Sánchez (Barcelona) | Prieto (Sevilla) | Casado (Sevilla At.) | Alex Bergantiños (Deportivo) | Sidi Keita (Lens)
Koniec wypożyczenia: Lionnel Franck (San Fernando)
Odeszli:
Sprzedani: Jorge Luque (Córdoba) | Pedro Ríos (Getafe)
Wypożyczeni:
Koniec wypożyczenia: Silva (Málaga) | Martí Crespí (Mallorca) | Brian Sarmiento (Racing) | Altidore (Villarreal) | Calle (Nàstic) | Asier (Valladolid)
Trener: Cuco Ziganda
Jose Angel Ziganda zaczynał pracę trenerską jako opiekun młodzieżowych drużyn Osasuny Pampeluny. W sezonie w 2005/06 objął zespół rezerw – Osasuna Promesas – a po przejściu Javiera Aguirre do Atletico Madryt w sezonie 2006/07 – zajął wakujące stanowisko trenera pierwszego zespołu. Po trudnym początku i odpadnięciu w eliminacjach Ligii Mistrzów myślał nawet o dymisji, ale kolejne zwycięstwa, ustabilizowanie w ligowej sytuacji oraz sukcesy w Pucharze UEFA odciągnęły go od tej decyzji. Zdołał dokonać historycznego awansu Osasuny do półfinału Pucharu UEFA, gdzie jego podopieczni ulegli późniejszym tryumfatorom rozgrywek – Sevilli. W kolejnym sezonie jego podopieczni nie spisywali się już tak dobrze i w październiku 2008 roku pożegnał się z klubem, a jego miejsce zajął Jose Antonio Camacho. W wakacje został zatrudniony przez Xerez. Zastąpi Estebana Vigo, który po historycznym sukcesie odszedł z klubu i podjął się pracy w drugoligowym Hercules, aktualnym wiceliderze tabeli.
43-letni Ziganda nie ma zbyt wielkiego doświadczenia w trenerskim kunszcie, ale sporo osiągnął jako piłkarz – przez 7 sezonów występując w Osasunie i przez 7 w Bilbao, zdołał zdobyć 111 bramek w Primera Division, 9 w Pucharze UEFA, a także debiutował w narodowej reprezentacji.
Asystenci: Fabian Belmonte Perez (szef służb medycznych) | Juan Carlos Guitarte's Girl (fizjoterapeuta) | Jimenez Diego Jimenez (fizjoterapeuta) | Jose Garcia Pacheco Queco (delegat) | Jon Andoni Goikoetxea Lasa (drugi trener) | Juan Jose Valencia de la Serna (trener bramkarzy) | Julian Jimenez Serrano (przygotowanie fizyczne) | Manuel Oliva Garcia | Medinilla Leocadio Blessed
Taktyka
Chłopcy do bicia - trudno inaczej określić ostatnią drużynę Primera Division, zdecydowanie odstającą od reszty stawki. Xerez wygrało w tym sezonie tylko raz, choć z nie byle kim - 2-1 z Villarreal, wykorzystując grę w osłabieniu rywali i pomyłki arbitra. Jeśli Valencia 10 stycznia 2010 roku nie okaże się dla Valencii wyjątkowo pechowym dniem, Xerez - drużyna z pięcioma porażkami z rzędu na koncie - nie powinno mieć nawet cienia szans na urwanie punktów Nietoperzom.
Rozpaczliwa obrona, sporadyczne kontrataki i wiara w Renana - tak nierzadko wygląda filozofia gry zespołu Zigandy. Brazylijczyk będzie dziś mógł dowieść Emery'emu, że nadaje się do walki o miejsce w składzie - w umowie wypożyczeniowej Valencia nie zastrzegła sobie braku zgody na grę Renana przeciwko macierzystemu klubowi. Czy nie będzie żałować? A może to celowe zagranie? W dzisiejszym meczu Markę najbardziej interesuje wynik pojedynku Davida Villi, od dwóch kolejek bez trafienia w lidze, z dobrze mu znanym Renanem.
Defensywę Xerez tworzyć ma standardowo czwórka Francis, Gioda, Prieto i Casado. Patrząc od prawej strony: Francis: szybki boczny defensor, klubowy wychowanek; następnie Gioda - wysoki, młody Argentyńczyk, groźny przy stałych fragmentach gry; w parze z Giodą zagra dość pewny David Prieto, drugi raz w karierze wypożyczony z Sevilli do Xerez; lewa obrona to pozycja innego piłkarza Sevilli - Casado, którego przed rokiem mogliśmy oglądać w barwach Recreativo. Obrona to zdecydowanie najmłodsza formacja Xerez.
W środku boiska operować mają Moreno (legenda Xerez, 35-letni defensywny pomocnik wychowany w Valencii Mestalla) i Bergantiños, 25-latek już trzeci sezon wypożyczany z Deportivo do Xerez. Przed nimi zagra Abel, niezły technicznie ofensywny pomocnik. Atak tworzyć mają skrzydłowi: Momo - szybki i zwinny drybler, mający za sobą świetny poprzedni sezon - oraz Carlos Calvo, podstawowy prawoskrzydłowy Zigandy, oraz Bermejo - wysunięty napastnik, strzlec dwóch bramek w obecnym sezonie, piłkarz dobrze grający głową. Na ławce nie zabraknie doświadczonych Antonito (przed laty napastnik Sevilli) i Viquiery, 35-letniego media punto, który ciągle odgrywa ważną rolę w zespole.
Nie trzeba się oszukiwać - skład dość anonimowy, nawet dla pasjonatów Primera Division, nie powinien zbytnio przeszkadzać drużynie Emery'ego w spokojnym zabraniu trzech punktów i powrocie do domu. Choć, z drugiej strony, odebranie punktów trzeciej w tabeli Valencii mogłoby zadziałać bardzo mobilizująco na pogrążony w kryzysie zespół...
66' Pepelu (k.)