sonda
VCF.pl - Strona Główna
Panel użytkownika załóż konto przypomnienie hasła
RSS RSS

VALENCIA CF – AKTUALNOŚCI

Przed meczem z Almeríą

Zibi, 14.09.2008; 20:17
Kto, jak nie Unai Emery zna drużynę Almeríi najlepiej? Powrót jej byłego trenera, znającego swe stare podwórko od podszewki to nie jedyny fakt, łączący poniekąd Valencię z ekipą najbliższego rywala. Dwa tygodnie temu, obie drużyny ruszyły z bloków startowych z kompletem punktów. Dzisiejszym gospodarzom bez problemów udało się pokonać Athletic Bilbao, a zespół ze stolicy Lewantu wypunktował RCD Mallorcę. Cel stojący tego wieczoru przed dwoma drużynami jest jasny jak słońce – dopisać kolejne trzy punkty.

Czy to na pewno zbieg okoliczności? W zeszłym sezonie za drugiego z kolei rywala, tak jak i w tym, los zesłał nam ekipę UD Almeríi. Nie muszę mówić co i ile to dla nas znaczy. Powiedzmy sobie szczerze: to nie będzie zwykły mecz. To będzie raczej zażarta, ale być może pasjonująca walka o każdy metr kwadratowy boiska, a wynikiem końcowym tej walki odpowiedź na pytanie, który z trenerów drużynę Almeríi zna lepiej.

Almería – nie nowicjusz

Wprowadzenie Almeríi na szczebel pierwszoligowy przez 36-letniego wtedy Unaia Emery’ego uznaje się za sporą niespodziankę i sukces, tym bardziej, jeśli weźmie się pod uwagę, że klub z Estadio de los Juegos Mediterráneos - Stadionu Igrzysk Śródziemnomorskich - istnieje od zaledwie dziewiętnastu lat, a jego obecna struktura jest o dalszych trzynaście lat młodsza - bo właśnie w 2001 roku Almería CF i Club Polideportivo Almería połączyły się w jedną drużynę o nazwie Unión Deportiva.

Młoda drużyna z Andaluzji radziła sobie na ogół nieźle i w sezonie 2006/07, wygrawszy 24 mecze, zakończyła drugoligowe zmagania na drugim miejscu, zapewniając sobie tym samym awans. Klub z dwustutysięcznego miasta Almería, stolicy prowincji o tej samej nazwie, był oczywiście - jak każdy beniaminek, zwłaszcza tak niedoświadczony - skazywany na pożarcie bez popicia, ale tamtejsi włodarze zakasali rękawy i zabrali się za przebudowywanie drużyny tak, by poradziła sobie na pierwszoligowym froncie. Odeszło łącznie czternastu piłkarzy, część sprzedano, innym, jak słynnemu holenderskiemu golkiperowi Sanderowi Westerveldowi, skończył się kontrakt. Na ich miejsce sprowadzono nową czternastkę, a wśród nich znaleźli się: 32-letni prawy obrońca Aitor López Rekarte z Realu Sociedad, 24-letni reprezentant Paragwaju Julio dos Santos z Bayernu czy najskuteczniejszy strzelec 22-letni napastnik Alvaro Negredo z Realu Madryt Castilla oraz starszy o trzy lata portero David Cobeño, co prawda wypożyczony z Sevilli, lecz wychowanek Los Blancos. Kibicom w Polsce ciekawa może się też wydać obecność w składzie Kalu Uche - tego samego, który niegdyś tak udanie prezentował się w barwach Wisły Kraków - Nigeryjczyk trafił do Almeríi, wówczas jeszcze nie sięgającej chyba myślami o Primera División, w 2005 roku i od tego czasu rozegrał w jej barwach łącznie 87 spotkań.

Zmiany w składzie okazały się trafne - absolutny debiut Almeríi okazał się absolutną sensacją, gdyż grając na trudnym dla wielu ekip Riazor, podopieczni Unaia Emery'ego pokonali tamtejsze Deportivo aż 3:0 po golach Negredo (19. minuta), Soriano (34.) i Crusata (50.). I choć następny mecz poszedł już gorzej - 1:2 z Valencią przed własną publicznością, gol Ortiza w 62. minucie - skromny beniaminek potwierdził, że tanio skóry nie sprzeda.

Świetnie rozpoczęty sezon zakończył się rewelacyjnie. Ekipa UD Almeríi uplasowała się tuż przed Deportivo oraz Valencią, na 8 pozycji z jednym oczkiem na koncie więcej. Warto tutaj zaznaczyć, że szanse na europejskie puchary zaprzepaścili dopiero na kilka kolejek przed końcem ligowych zmagań, a to jest z pewnością dowodem na to, jakie siły i ambicje drzemią w zawodnikach tego zespołu. Prowadzona przez Unaia drużyna pokazała prawdziwy charakter i wielką wolę walki, a największym ogniwem było zgranie i poruszanie się po boisku. Nie możemy również nie wspomnieć o doskonałej atmosferze i optymistycznym podejściu, którym zarażał Emery. Ten także przyznał, że „zabronił swoim zawodnikom się bać”. I faktycznie tak było, bo piłkarze walczyli jak równy z równym, jak Dawid z Goliatem przeciwko Realowi Madryt, FC Barcelonie i innym tuzom.

Szeregi rywali

W letnim okienku w formacjach Almeríi ponownie dokonano wielu przetasowań. Wśród tych, którzy odeszli nie ma jednak zawodników szczególnie niezbędnych czy niezastąpionych. Wyróżnieniem mógłby być tutaj jedynie środkowy obrońca – Felipe Melo (rozegrał 34 ligowe spotkania, strzelił w dodatku 8 goli) bądź inny defensor – Rubén Pulido (28-0).

Trzon drużyny pozostał więc ten sam, dlatego Gonzalo Arconada, następca Emery’ego, wierzy, że osiągnie w tym sezonie co najmniej podobnie satysfakcjonującą lokatę. Apetyty gospodarzy sięgają, uczciwie trzeba stwierdzić, daleko dalej.

Za najbardziej charyzmatycznego piłkarza trzeba uznać napastnika, Alvaro Negredo, łączonego zresztą latem z Valencią. O przenosinach tak kluczowego zawodnika prezes klubu, pan Alfonso Garciá, nie chciał nawet słyszeć i negocjacje spełzły na niczym. Po Blanquinegros w kolejce ustawiło się jeszcze kilka renomowanych klubów, ale za każdym razem ich przedstawiciele odsyłani byli stamtąd, skąd przyszli. Statystyka 22-latka może oszałamiającego wrażenia nie robi, ale, uwaga, z 38 meczami w sezonie i 14 bramkami na koncie oddaje już wydźwięk.

Pewnym punktem w bramce jest także Diego Alves, jeden z ulubieńców Emery’ego. Brazylijczyk wygryzł ze składu dosyć dobrze znanego na hiszpańskich boiskach, Davida Cobeño.

Na murawę w linii obrony wybiegnie, tak jak deklarował opiekun, para Chico – Pallerano, za to na bokach dostępu do bramki strzec będą Mane oraz Bruno.

W zestawieniu Arconady nie zabraknie miejsca dla dwóch defensywnie usposobionych pomocników – słynnego w Hiszpanii Juanito oraz Julio Álvareza. Z ławki rezerwowych spotkanie oglądać będzie inna dwójka pivotów - Iriney wraz z Soriano. Na skrzydłach zagrają Piatti i Corona, a przed nimi o bramki starać się będą wspomniany Negredo i jego regularny partner Ortiz.
Opiekun Almeríi będzie miał w dzisiejszym spotkaniu do dyspozycji każdego ze swoich zawodników, czym nie może pochwalić się niestety coach Los Ches.

Chrapka „Nietoperzy”

Mimo kilku osłabień spowodowanych kontuzjami zawodników takich jak Marchena, Silva, Vicente czy nawet Baraja, Valencia pragnie odnieść swoje drugie zwycięstwo z rzędu. Przeszkodą w tym nie ma być także atut własnego boiska, posiadany przez zespół Andaluzji.

Po raz kolejny Unai nie zamieścił w powołaniach nazwiska Hildebrand, dając zarazem ostrzegawczy znak Niemcowi, by ten wziął się do roboty. Za obrońcami niepodważalną pozycję ma w takiej sytuacji Renan, który po kapitalnym występie przeciwko Majorce, należy dodać ligowym debiucie, zjednał do siebie rzesze kibiców.

Na prawej stronie obrony wystąpi z pewnością Miguel, dalej w środku zagrają Albiol z Alexisem, a na lewej stronie pojawi się jak zwykle Emiliano Moretti. Smuci brak wciąż powracającego do pełni sprawności mistrza Europy, Carlosa Marcheny, przy którym Raúl czuje się o niebo pewniej.

Według przypuszczeń „Marki” w centrum pomocy zaczną David Albelda i Manuel Fernandes, na skrzydłach Joaquín oraz Mata, a rolę kreatywnego pomocnika, zastępującego na tej pozycji opłakiwanego Silvę, pełnić będzie Pablo Hernández.

Na szpicy naturalnie David Villa, choć po upływie godziny spodziewać się można partnera dla Asturyjskiego snajpera – Fernando Morientesa bądź Miguela Angulo.

Całej pikanterii dodaje jeszcze walka o lidera tabeli, która przy przychylnym układzie innych spotkań pozostaje sprawą otwartą. Miejmy nadzieję, że to my zapiszemy na swoje konto 3 cenne punkty i z dumą wzniesiemy ręce po ostatnim gwizdku sędziego, pana Velasco Carballo.

Kategoria: Ogólne | własne skomentuj Skomentuj (0)

KOMENTARZE

Nie ma żadnych komentarzy.