23 lutego 1913 roku Racing, na oczach garstki widzów zafascynowanych nowym sportem, rozgrywa swoje pierwsze spotkanie, przegrywając z lokalnym rywalem – Strong Santander – 1-2. Oficjalna rejestracja klubu odbyła się 14 czerwca, a nowy zespół występował pod nazwą Santander Racing Club. W pierwszych latach istnienia zespół z niezłym powodzeniem występował tylko w prowincjonalnych rozgrywkach i pucharach, co dało mu szansę udziału w zawodach wyższego szczebla – lidze Federacji Północnej – w której w pierwszym swym sezonie kantabryjski zespół zajął drugą pozycję, wyprzedzając m.in. Athletic Bilbao.

W kolejnych latach drużyna z Santander z niezłymi wynikami startowała w zmieniających się i niestabilnych rozgrywkach, kilkukrotnie wygrywając różnego typu puchary i ligi. W 1928r. przyszedł wreszcie czas rozpoczęcia ogólnokrajowych rozgrywek, a pokonując w skomplikowanym procesie eliminacji m.in. Betis oraz Valencię, Racing Santander wywalczył udział w elitarnej Primera Division. Za najlepszy rok w historii Racingu uchodzi sezon 1930/31, kiedy to drużyna prowadzona przez angielskiego szkoleniowca Firtha Nottinghama uplasowała się na drugiej pozycji, przegrywając mistrzostwo kraju różnicą bramek z Athletic Bilbao.

Wojna domowa rozbiła Racing. Piłkarze wyjeżdżali z kraju, zmieniali kluby, niektórzy zginęli w czasie bratobójczych walk. Ligę wznowiono w sezonie 1939/40, a osłabiony Racing sezon skończył relegacją do Segunda Division, co zapoczątkowało prawdziwie chude lata w historii klubu. Kilkukrotnie przyszło Racingowi występować nawet w Terceta Division, choć nigdy nie zadomawiał się tam na dłużej. Za wyjątek w tym czasie uznać można sezon 1949/50, kiedy Racing tryumfował w Segunda Division, zdobywając w 30 meczach aż 99 bramek.
Po kolejnych niestabilnych latach, kiedy Racing oscylował pomiędzy Primera a Terceta Division, występując jednak zwykle w drugiej lidze, przyszedł rok 1992, który zapoczątkował kolejną dobrą epokę w historii klubu. Racing utrzymywał się w lidze do sezonu 2000/01, stanowiąc wcześniej siłę, z którą liczyć musieli się nawet najlepsi. Był to czas gry Salvy Bellesty, tryumfatora klasyfikacji Trofeo Pichichi z 2000 roku, który wespół z rewelacyjnym wówczas Pedro Munitisem stanowił część kadry Hiszpanii na Euro 2000.

Po spadku z Primera Division w 2001r. i fatalnym początku sezonu w rozgrywkach drugiej ligi, Racing ostatecznie powraca do Primera, gdzie występuje do dzisiaj. Przez kolejne lata zespół raczej walczy o ligowy byt, aniżeli o trofea. Sytuację zmienia w 2007 roku trener Marcelino Garcia Toral, a prowadzony przez niego Racing, któremu wróżono kolejny ciężki sezon zmagań o utrzymanie w lidze, staje się rewelacją ligi, zajmując ostatecznie szóstą pozycję, dającą prawo udziało w Pucharze UEFA. Po wspaniałym sezonie Marcelino postanowił Racing opuścić. Prowadził negocjacje z kilkoma klubami – w tym również z Valencią – ale ostatecznie wylądował w Realu Saragossa, a z nieskrywanym prawdziwym zdziwieniem przyjęty może być fakt, że zostawił on grający w europejskich pucharach Racing, na drugoligową – choć zapewne z większym potencjałem – Saragossę.

W aktualnym sezonie Racing spisuje się znacznie poniżej oczekiwań, w 8 ligowych kolejkach zdołał zgromadzić tylko 5 punktów, choć dodać należy, że za sobą ma już pojedynki z Sevillą, Barceloną, Villarreal i Realem Madryt.

Klubowe statystyki:
Liczba sezonów w Primera: 41 (wliczając aktualny)
Liczba sezonów w Segunda: 32
W Segunda B: 1
W Terceta: 4
Najlepsze miejsce w Primera: 2 (1930/31)
Najgorsze miejsce w Primera: 19 (2000/01)
Uczestnictwa w międzynarodowych turniejach: 3 - Turniej Międzynarodowy w Paryżu (1931); Puchar Intertoto (2003); Puchar Pokoju (2007), Puchar UEFA (2008)
Liczba reprezentantów Hiszpanii: 7
Pierwszy reprezentant Hiszpanii: Oscar (17 maja 1925r.)
Ostatni reprezentant Hiszpanii: Salva (26 stycznia 2000)

Stadion: El Sardinero.

Inauguracja stadionu odbyła się w 1988r. podczas towarzyskiego spotkania Everton – Real Madryt, zorganizowanego przez ówczesnego burmistrza Santander – Manuela Huertę. Stadion posiada 22.124 miejsc siedzących, zgromadzonych w 5 trybunach. Obiekt jest własnością Zgromadzenia Santander, a poza spotkaniami Racingu odbywają się tam mecze reprezentacji Kantabrii. Na tym obiekcie trzykrotnie występowała też reprezentacja Hiszpanii, ostatni raz w czasie eliminacji do Mistrzostw Świata z 2006r.

Kadra:

Bramka:
#1 Coltorti | #13 Tono

Obrona:
#3 Oriol | #4 Garay | #17 Luis Fernandez | #22 Moraton | #5 Cesar Navas | #21 Ze Antonio | #14 Pinollos | #29 Ivan Marcano | #23 Christian Fernandez

Pomoc:
#8 Pepe Colsa | #19 Damian Ismodes | #24 Mehdi Lacen | #15 Peter Luccin | #6 Laszlo Sepsi | #18 Juan Valera | #16 Gonçalves

Atak:
#7 Tchite | #10 Pedro Munitis | #20 Jonathan Pereira | #11 Oscar Serrano | #9 Juanjo

Transfery:

**wypożyczony z klubu
*wypożyczony do klubu
Przybyli: Zé António (Borussia Mönchengladbach) | Mehdi Lacen (Deportivo Alaves) | Jorge Gonçalves (Leixões SC) | Peter Luccin (Real Saragossa) | Jonathan Pereira * (Villarreal) | Ezequiel Garay * (Real Madryt) | Laszlo Sepsi *(Benfica Lizbona) | Juan Valera * (Atletico Madryt) | Cristian Fernández (Las Palmas)
Odeszli: Ayoze (Mallorca) | Juan Calatayud (Hercules) | Samuel Fernández (Las Palmas) | Jorge López (Saragossa) | Aldo Duscher (Sevilla) | Ezequiel Garay (Real Madryt) | Vitolo ** (Aris Saloniki) | Iván Bolado ** (Elche) | Ebi Smolarek ** (Bolton) | Jonathan Valle ** (Deportivo Ponferradina) | Sergio Sánchez (Espanyol)


Najboleśniej odczuwalne powinno być dla Racingu odejście lidera defensywy – Argentyńczyka Garaya, ale sprzedany za 10 mln euro do Realu Madryt zawodnik przez cały aktualny sezon występował będzie w swoim starym klubie na zasadzie wypożyczenia. Następcę Garaya Racing zmuszony więc będzie szukać dopiero w lecie. Nie sprawdził się kupiony za ponad 4 mln euro Ebi Smolarek, Racing nie mogąc znaleźć kupca, wypożyczył Polaka do Boltonu. Miejsce Smolarka w ataku zajął wypożyczony z Villarreal błyskotliwy Jonathan Pereira, któremu wróżyć można świetlaną przyszłość. Niepowetowaną stratą jest oczywiście odejście trenera Marcelino, który zabrał do Saragossy jednego z najlepszych skrzydłowych minionego sezonu – Jorge Lopeza. Byłego gracza Valencii zastąpić ma wypożyczony z Atletico Juan Valera, zdolny również do gry w defensywie. Racing stracił też Duschera, sprzedanego do Sevilli, gdzie również zalicza regularne występy. Zastąpić go ma Mehdi Lacen, sprowadzony latem z Alaves.

Taktyka:



Groźnie prezentuje się ofensywa Racingu na dzisiejsze spotkanie: niepodważalnemu liderowi zespołu – Pedro Munitisowi – towarzyszyć ma w ataku Jonathan Pereira, niezwykle utalentowany młody napastnik, kreatywny i obdarzony dobrą techniką, który wraz z charyzmatycznym liderem drużyny niewątpliwie sprawi dziś sporo kłopotów defensywie Valencii. Na lewym skrzydle wystąpi dziś Oscar Serrano, jedna z gwiazd Racingu poprzedniego sezonu, zawodnik potrafiący grać również w ataku. Z drugiej strony boiska biegać ma Juan Valera, przegrywający w Atletico walkę o miejsce w składzie, ale w Racingu od początku sezonu zawodnik podstawowy. Akcje skrzydłami Racingu mogą w dzisiejszym meczu stanowić poważne zagrożenie dla defensywy Valencii; Renan powinien uważać na strzały schodzącego do środka Serrano oraz dogrania Valery do Pereiry bądź Munitisa, bowiem ta dwójka napastników potrafi wykorzystać każdą bramkową okazję.


Pozbawiony Aldo Duschera środek pola Racingu spełniać będzie raczej zadania defensywne, choć nie można zapominać, że silni fizycznie i mocno zbudowani Colsa i Lacen potrafią uderzyć z dystansu. Colsa może też stanowić zagrożenie przy stałych fragmentach gry, bowiem Francuz doskonale potrafi grać głową.

Trzon defensywy Racingu stanowić dziś ma Garay wraz z Ivanem Marcano, 21-letnim stoperem, który przebojem wdarł się do pierwszego składu, występując w każdym spotkaniu. Dwójka więc młodych, ale solidnych i wysokich, dobrze grających głową defensorów bronić będzie dostępu do bramki Tono. Na lewej stronie zagrać ma kupiony latem z Benfiki Laszlo Sepsi, piłkarz młody i utalentowany, zaś po prawej doświadczony Pinillos, zawodnik może już nie młodzieńczej szybkości, ale wciąż poprawny w grze defensywnej. Portero Racingu – Tono – to ceniony w lidze bramkarz, obdarzony dobrym refleksem i potrafiący niejednokrotnie ratować Racing w sytuacjach na pozór beznadziejnych, ale zaliczający też raz po raz słabsze występy.

Ciekawie prezentuje się też ławka rezerwowych Racingu – z Mohamedem Tchite na czele, piłkarzem szybkim i dosyć bramkostrzelnym, jego prawdopodobne pojawienie się w drugiej części spotkania może ożywić ataki Racingu i stwarzać zagrożenie przy szybkich kontratakach. Prócz niego trener Juan Ramon Lopez do dyspozycji może mieć skrzydłowego Moratona, środkowego defensora Luccina, czy młodego skrzydłowego/napastnika Juanjo, zdobywcy jednej z pięciu bramek, jakie do tej pory udało się piłkarzom Racingu w 8 ligowych spotkaniach strzelić.

Trener: Juan Ramon Lopez Muniz

Młody, 40-letni szkoleniowiec z niewielkim wprawdzie doświadczeniem, ale solidnymi wynikami – prowadzona przez niego w poprzednim sezonie Malaga zdołała uzyskać awans do Primera Division, co skłoniło działaczy Racingu – rozglądających się za nowym szkoleniowcem po odejściu Marcelino Garcii Torala – na złożenie Ramonowi Munizowi oferty pracy. Jest nie tylko trenerem klubu, ale kieruje też komisją sportową, odpowiedzialną m.in. za przeprowadzanie transferów. Będzie pierwszym szkoleniowcem w historii klubu, który poprowadzi Racing w Pucharze UEFA.

Tweetnij