Wywiad z napastnikiem

„Za każdym razem gdy strzelam bramkę, dedykuję ją mojemu zmarłemu ojcu. To dodaje mi sił". Paco Alcácer został wypytany m.in. o przyszłość swoją i całej drużyny przez Julo Insę, dziennikarza hiszpańskiej stacji, Canal 7 Televalencia.

Nie zawsze błyszczałeś skutecznością. Czy w swoich gorszych chwilach myślałeś o opuszczeniu Valencii?

— Nie. Jestem szczęśliwy i zawsze mam w głowie myśl, że pochodzę z Walencji i tutaj jest moje miejsce. Nigdy o tym nie zapominam.

Jak widzisz spotkanie z Bilbao?

— Jestem przekonany, że to będzie ciężki mecz, ale z pewnością zrobimy wszystko, by dać fanom powód do radości. Chciałbym wystąpić w tym meczu i pomóc drużynie zwyciężyć, gdyż pracujemy nad tym przez cały tydzień.

Co sądzisz o Pizzim i Richino?

— To wielcy profesjonaliści, co widać po treningach. Myślę, że wszystko idzie zgodnie z planem, a my trenujemy ciężko, by się rozwijać.

Lopetegui pominął Cię przy rozdawaniu powołań na minione zgrupowanie kadry. Dzwoniłeś do niego? Nie przeszkadza Ci to?

— Nie, zupełnie. Jestem cierpliwy i wiem, że gdy trener będzie chciał mnie powołać, to z pewnością pierwszy zatelefonuje. Mi nie pozostaje nic innego jak czekać i pracować równie ciężko jak do tej pory.

Ale przecież masz świetne statystyki. Co sądzisz o debacie na temat Ciebie i Jesé?

— Cóż, myślę że żadnej debaty nie powinno być. Obaj robimy to co potrafimy najlepiej. Mam z nim świetny kontakt, przez długi czas byliśmy częścią tej samej reprezentacji. Myślę, że jest tam miejsce dla nas obu i nie powinno się nas porównywać. Resztę pozostawiam trenerowi.

Zmieńmy temat. Nie jesteś zbyt samolubny na pozycji napastnika

— Piłka nożna to gra zespołowa i doskonale o tym wiem. Gdy mam sytuację to staram się ją wykorzystać, ale nie mam obsesji na punkcie strzelania bramek. Gdy widzę niekrytego kolegę to próbuję to wykorzystać. Zawsze przekładam dobro drużyny ponad własne.

Wiemy też, że jesteś profesjonalistą poza boiskiem.

— Futbol to nie tylko dwie godziny biegania w tygodniu. Piłkarz powinien być skupiony przez cały czas i pracować również w okresach, w których nie rozgrywamy żadnych meczów. Zawsze powtarzam, że trzeba umieć się zachować również z dala od oczu kamer.

Komu zadedykujesz bramkę, jeśli trafisz przeciwko Athletic?

— Praktycznie wszystkie bramki dedykuję tej samej osobie, mojemu ojcu. Wiem, że on pomaga mi z miejsca, w którym obecnie się znajduje i wiem, że daje mi wsparcie kiedykolwiek tego potrzebuję.

(Ojciec piłkarza zmarł w 2011 roku, tuż po zakończeniu meczu o Trofeo Naranja. W tym spotkaniu Paco zdobył swoją pierwszą bramkę w pierwszej drużynie — przyp. red.)

Jesteś zatem wierzącą osobą?

— Tak, od kiedy pamiętam. A od czasu gdy zmarł mój ojciec nawet bardziej. To daje mi siły.

Na koniec, jakie masz hobby?

— Takie jak każdy inny chłopak w moim wieku. Mam prawdziwych przyjaciół, z którymi lubię się spotykać, oraz przede wszystkim kochającą rodzinę. Czego więcej mam oczekiwać?

Tweetnij