Aby utrzymać pozycję lidera, Valencia będzie musiała pokonać na własnym stadionie Deportivo. Spotkanie do łatwych należeć nie będzie, a jednym z warunków zwycięstwa powinna być neutralizacja skrzydeł rywali - m.in. o tym, a także o historii, kadrze i transferach, przeczytacie w prezentacji dzisiejszych rywali.

Historia

Początki historii Deportivo La Coruny w niczym niemal odbiegają od typowych początków wielu hiszpańskich klubów - fascynację futbolem do miasta przywozi z Anglii student, zarażając swoją pasją coraz większe grono mieszkańców. W 1904 roku rozgrywane zostają pierwsze spotkania z - również jak bywa to w innych przypadkach - załogami statków przebywających w miejskim porcie. Oficjalnie klub zarejestrowany zostaje w 1906r. jako Club Deportivo de la Sala Calvet, zamieszczając w swej nazwie miejsce ćwiczeń i piłkarskiego doskonalenia - jedną z miejskich siłowni. Drużynę tworzyła grupa pasjonatów spotykających się kilka razy w tygodniu na treningach - przeprowadzanych zwykle wieczorami w Sala Calvet. Poważnym rywalem Clubu Deportivo stała się Corunna, z którą rywalizowano o sympatię wśród mieszkańców miasta i prym w La Coruni. Pierwsze spotkania z rywalami zza miedzy rozgrywano na arenach do walki byków, po czym w 1909 roku przeniesiono się na stadion piłkarski Corralón Gaiteira, zdolny zgromadzić 6.000 kibiców. W tym samym roku La Corunę odwiedza król Alfonso XIII, nadając Deportivo przydomek Real i zgadzając się zostać honorowym prezydentem klubu. Przydomek Real zespół utraci w czasach Drugiej Republiki (1931-39), podobnie zresztą jak wszystkie zespoły obdarzone we wcześniejszych latach takim tytułem.

Pierwszy oficjalny ligowy sezon (10 lutego 1929 - 30 czerwca 1929) Deportivo rozpoczęło w rozgrywkach Segunda Division, zajmując na koniec 8 lokatę, spośród dziesięciu zespołów tworzących ligę. Pierwszy awans do rozgrywek najwyższego szczebla Deportivo święciło w 1941r., a inauguracyjny sezon skończyło na dobrym, czwartym miejscu. W 1944 roku otwarto Estadio el Riazor, gdzie swoje spotkania zespół rozgrywa po dzień dzisiejszy. Inauguracja stadionu zbiegła się z degradacją do Segunda Division, ale powrót do Primera dokonał się stosunkowo szybko. Sezon 1949-50 Deportivo kończy wicemistrzostwem kraju, wyprzedzone jedynie przez Atletico Madryt. Sezon 1956-57 Deportivo kończy spadkiem, co zapoczątkowuje serię kolejnych awansów i degradacji klubu, owocując mianem "drużyny-windy", które to określenie w wysokim stopniu oddawało rzeczywistość poczynań drużyny z La Coruny.

W 1988 roku prezydentem klubu zostaje Augusto Cesar Lendoiro, który zapoczątkuje prawdziwie złotą epokę klubu. W 1992 roku klub staje się Sportową Spółką Akcyjną (S.A.D.), co znacznie poprawiło podupadające finanse zespołu i pozwoliło zakontraktować dwójkę Brazylijczyków - Bebeto oraz Mauro Silvę, tworzących trzon drużyny Super Depor. W sezonie 1992-93 Deportivo bliskie było historycznego tryumfu w lidze, ale w ostatniej minucie spotkania z Valencią Djukic zmarnował rzut karny, co dało ostatecznie mistrzostwo Barcelonie. Deportivo zadowolić się musiało kolejnym wicemistrzostwem oraz udziałem w rozgrywkach Pucharu UEFA.

Pierwsze trofeum przychodzi w roku 1995, kiedy to w Madrycie Deportivo pokonuje Valencię 2:1, w spotkaniu rozgrywanym w dwóch częściach - 24 i 27 czerwca, z powodu fatalnych warunków atmosferycznych. Rok później klub zdołał wywalczyć Superpuchar Hiszpanii, pokonując w dwumeczu Real Madryt. w rozgrywkach Pucharu Zdobywców Pucharu Deportivo dochodzi do półfinału, przegrywając rywalizację z PSG. Historyczny tryumf w lidze Deportivo uzyskuje w sezonie 1999-00, mając w składzie takich piłkarzy jak ongo'o, Djalminha, Pauleta, Fran, Mauro Silva, Donato, Naybet, Turu Flores czy Makaay, występujących pod batutą człowieka odpowiedzialnego za sukcesy - Javiera Irurety. Począwszy od tego okresu, Deportivo przez pięć kolejnych sezonów występowało w Lidze Mistrzów, dochodząc najwyżej do półfinału rozgrywek. W 2002 roku Super Depor uzyskuje kolejne wicemistrzostwo kraju i tryumfuje w Pucharze Króla.

Ostatnie lata nie były już tak bogate w tryumfy dla Deportivo - upływały raczej pod znakiem boju o utrzymanie w lidze, aniżeli walki o trofea. Miniony sezon na półmetku zwiastował katastrofę, Deportivo wyprzedzało w tabeli jedynie Levante, ale Miguel Angel Lotina zdołał ostatecznie doprowadzić do udziału w Pucharze Intertoto. W lecie - poprzez te właśnie rozgrywki - Deportivo uzyskało kwalifikację do Pucharu UEFA.

Stadion Estadio el Riazor



Stadion miejski Riazor wziął swoją nazwę od niewielkiej plaży w La Coruni. Jest największym stadionem w Galicji, zdolnym obecnie pomieścić około 35.000 widzów. Otwarty został w 1944r., a głównym architektem projektu był Santiago Rey. W 1982 roku przeszedł pierwszy poważny remont, ze względu na rozgrywane w Hiszpanii Mistrzostwa Świata. Ostatnia przebudowa wykonana została w latach 1996-97, dzięki czemu stadion zyskał częściowe zadaszenie. Obiekt posiada licencję UEFA na rozgrywanie spotkań międzynarodowych. Boisko na El Riazor ma wymiary 105 x 70 metrów.


Statystyki klubu:

Sezonów w Primera: 39 (wliczając aktualny)
Sezonów w Segunda: 27
Sezonów w Segunda B: 1
Sezonów w Terceta: 1
Najlepsze miejsce w Primera: 1 (sezon 1999-00)
Najgorsze miejsce w Primera: 17 (sezony: 1972-73 oraz 1991-92)
Uczestnictw w europejskich pucharach: 11
Najlepszy występ w Lidze Mistrzów: półfinał (sezon 2003-04)
Najlepszy występ w Pucharze Zdobywców Pucharu: półfinał (sezon 1995-96)
Najlepszy występ w Pucharze UEFA: 1/8 finału (sezony: 1993-94, 1994-95 i 1999-00)
Najlepszy występ w Pucharze Intertoto: zwycięstwo (sezon 2008-09)

Statystyki zawodników

Trofeo Pichichi: Bebeto: 29 bramek (1992-93) | Diego Tristán: 21 bramek (2001-02) | Roy Makaay: 29 bramek (2002-03)
Trofeo Zamora: Juan Acuña: 1941-42, 1942-43, 1949-50 i 1950-51 | Francisco Liaño: 1992-93 i 1993-94 | Jacques Songo'o: 1996-97
Złoty but: Roy Makaay: 29 bramek (2002-03)
Piłkarz roku w Afryce: Mustapha Hadji: 1998
Złoty Puchar CONCACAF: Najlepszy zawodnik: Julián Guzmán: 2007
Młodzieżowe Mistrzostwa Świata U-20: srebrny but: Adrián López: 2007
Najlepszy hiszpański piłkarz ligi: Francisco González: 1992-93
Najlepszy cudzoziemiec ligi: Miroslav Djukic: 1992-93
Nagroda Riazor (dla najlepszego zawodnika zespołu): José Francisco Molina: 2005-06 | Albert Lopo: 2006-07 | Julián Guzmán: 2007-2008

Transfery:

Przybyli: Omar Bravo (Deportivo Guadalajara), Daniel Aranzubia (Bilbao), Mista (Atletico Madryt), Filipe (CA Rentistas), Ángel Lafita (Real Saragossa), Diego Colotto (Atlas Guadalajara), Ze Castro (Atletico Madryt - wyp.)

Odeszli: Christian Wilhelmsson (FC Nantes - wyp.), Fabricio Coloccini (Newcastle), Xisco (Newcastle), Rubén Castro (SD Huesca), Jairo Álvarez (Lorca Deportiva), Momo (Deportivo Xerez).

Wydaje się, że Deportivo dobrze wykorzystało czas transferowego okienka. Wzmocniona została głównie formacja ofensywna - zakupieni Lafita, Mista czy Omar Bravo. Na lewą obronę zakupiono dynamicznego Felipe, który wespół z Guardado stanowi o sile lewej flanki Deportivo. Prócz Colocciniego Deportivo nie pozbyło się żadnego z ważniejszych zawodników, sprzedając graczy, którzy nie mogli przebić się do pierwszego składu, bądź zagubili w La Coruni formę, jaką zachwycali we wcześniejszych klubach.


Kadra

Bramka:

1. Daniel ARANZUBIA | 13. Gustavo MUNUA | 25 Dudu AOUATE

Obrona:

5. ZÉ CASTRO Rosa | 19. Diego Daniel COLOTTO | 2. MANUEL PABLO García | 24. PABLO AMO | 15. LAURE Sanabria | 4. Alberto LOPO | 3. FILIPE Luis Kasmirski | 7. Adrián López PISCU |

Pomoc:

8. SERGIO González | 16. Antonio TOMÁS | 18. José Andrés GUARDADO | 21.Juan Carlos VALERÓN | 10.Joan VERDÚ | 14. PABLO ÁLVAREZ Núñez | 17. Ángel LAFITA Castillo | 22. JUAN RODRÍGUEZ Villamuela | 6. Julian DE GUZMÁN

Atak

11.Iván Sánchez 'RIKI' | 23. Rodolfo BODIPO | 9. Omar BRAVO | 20. CRISTIAN HIDALGO González | 12. Miguel Ángel Ferrer "MISTA"

Gwiazdy:

Mista - Miguela Angela Ferrera doskonale znać powinni wszyscy kibice Valencii. Przez lata napastnik "Nietoperzy", do Valencii trafił w 2001 roku z Tenerife. Niegdyś zabójczo skuteczny, zagubił gdzieś swoją wielką formę i skorzystał z szansy jej odbudowy przechodząc do Atletico Madryt w 2006 roku. W Madrycie dostawał nieco więcej szans na grę, ale nadal nie mógł na dobre przebić się do pierwszego składu. W lecie opuścił Atletico przechodząc do Deportivo, w którym zadebiutował w spotkaniu przeciwko Realowi Madryt, wpisując się jako pierwszy na listę strzelców.

Omar Bravo - doświadczony napastnik, gwiazda reprezentacji Meksyku. Niewielki wzrostem, ale waleczny i nieustępliwy, obdarzony dobrą techniką i precyzyjnym uderzeniem. W dzieciństwie trenował bassebal i boks, zanim zdecydował się zostać piłkarzem. Do Deportivo trafił z meksykańskiego Club Deportivo Guadalajara, a milion euro wydane na jego zakup może okazać się najlepiej wydanym milionem euro obecnego okienka transferowego.

Julian de Guzman - młody Kanadyjski środkowy pomocnik stał się prawdziwą gwiazdą Deportivo La Coruna, wzbudzając zainteresowanie kilku europejskich potentatów, m.in. Chelsea Londyn. Występuje w roli środkowego pomocnika, spełniając zadania defensywne. Prócz przerywania akcji rywali, potrafi silnie uderzyć z dystansu. Z Valencią jednak nie zagra, bowiem pauzuje za czerwoną kartkę otrzymaną w spotkaniu z Osasuną, jego absencja będzie bez wątpienie sporym problemem dla trenera Lotiny.


Anders Guardado - młody Meksykanin szybko dał się poznać jako dynamiczny skrzydłowy, obdarzony znakomitą techniką, dobrym dryblingiem i precyzyjnym dośrodkowaniem. To po jego podaniu Mista zdobył bramkę z Realem Madryt, a sam Guardado nieustannie stwarzał poważne zagrożenie na lewej flance. W Deportivo od 2007 roku, zdołał zdobyć 5 bramek i zaliczyć 9 asyst w zaledwie 19 spotkaniach.


Sergio Gonzalez: - Środkowy pomocnik, kapitan i lider drużyny z La Coruny. Waleczny, silny fizycznie i nieustępliwy. Potrafi nadawać rytm grze, jak i rozbijać ataki rywali. W dzisiejszym spotkaniu i jego jednak nie zobaczymy, bowiem zmaga się z urazami.


Trener: Miguel Angel Lotina


Pochodzący z niewielkiego miasteczka Meñaka, Miguel Angel Lotina był najmłodszym spośród ośmirga rodzeństwa, dwie z jego sióstr były misjonarkami w Kenii i Kamerunie. Od 20 roku życia zawodnik, a od zawsze kibic Athletic Club de Bilbao. Największe tryumfy święcił już jednak z ławki trenerskiej, dowodząc przez ponad 15 lat kariery różnymi klubami, m.in. Numancią, Badajoz, Osasuną, Espanyolem - z którym wywalczył Puchar Króla , a obecnie - Deportivo. Początki jego pracy nie były łatwe, Deportivo bywało poważnie zagrożone degradacją, ale obecnie stopniono odzyskuje zaufanie działaczy i kibiców, dzięki rewelacyjnej postawie zespołu w drugiej połowie ubiegłego sezonu i awansie do Pucharu UEFA.


Taktyka:



Deportivo nie gra jednym tylko schematem, choć najczęściej Miguel Lotina preferuje ustawienie 4-2-3-1 (diament), z jednym wysuniętym napastnkiem. Sporą rolę odgrywają wówczas skrzydłowi - Guardado i Lafita, bądź Paulo Alvarez. Szczególnie niebezpieczna bywa lewa flanka, gdzie walecznego Guardado wspomaga Brazylijczyk Felipe.

Pomiędzy słupkami zwykle staje Daniel Aranzubia, a dostępu do jego bramki strzeże stała czwórka defensorów: Felipe, Lopo, Ze Castro oraz Laure. Defensywa drużyny nie popełnia wiele błędów, a drużyna straciła w dwóch spotkaniach tylko dwie bramki. Aktywni boczni obrońcy mogą w dzisiejszym meczu stwarzać niebezpieczeństwo straty bramki po akcjach oskrzydlających.

Idealny środek pola Deportivo to chyba para Guzman - Sergio, choć Lotina stosuje różnorakie ustawienie, grając czasami trzema zawodnikami środka pola. W dzisiejszym spotkaniu w centrum boiska prawdopodobnie zobaczymy Rodrigueza z Tamasem, a przed nimi Verdu, wspomagającego osamotnionego w ataku Mistę. Na skrzydłach Lafita i Guardado, i to z ich właśnie strony należy spodziewać się największego zagrożenia. W odwodzie trenerowi Lotinie pozostaje niebezpieczna grupa zmienników - z Omarem Bravo i Rikim na czele, bramkostrzelnymi i kreatywnymi napastnikami, z których jeden prawdopodobnie zmieni w drugiej połowie Mistę.

Tweetnij